Nieuws | 20 november 2024
Patiëntenfederatie Nederland en Service Apotheek zetten in op transparante zorg
Lees meer
Inhoudsopgave
Het gebouw Korte Poten 7a in Den Haag kent een lange geschiedenis. Vanaf 1897 tot heden is daar ononderbroken een apotheek in gevestigd. In het begin van de vorige eeuw werd de binnenzijde fraai verbouwd in Jugendstil-stijl. Inmiddels is het een monument en is het onderdeel van de VVV Haagse wandelroute. Veel toeristen stappen naar binnen om het interieur te bezichtigen.
Wat de bezoekers niet weten, is dat de Hofstad Service Apotheek om nog een andere reden bijzonder is. Het is namelijk een Plusapotheek (zie ook artikel op pagina 9 in dit magazine over de Plus-formule). Apotheker Anton Pelzers en apothekersassistente Sandra Schipper vertellen daar bevlogen over.
“Veel hiv-patiënten waren niet tevreden over de contacten met hun eigen apotheek”, gaat Anton Pelzers van start. “Aan het begin van dit millennium was er nog te weinig kennis in de apotheken aanwezig, zo bleek uit een enquête van communicatiebureau Volle Maan en de hiv-vereniging Nederland onder hiv-patiënten. Hiv-behandeling bestaat uit ten minste drie verschillende geneesmiddelen die altijd tezamen moeten worden gebruikt, en het kwam voor dat patiënten alvast met een deel van de combinatie naar huis ging, omdat het andere deel niet op voorraad was. Een fout advies, je moet die tabletten altijd in combinatie gebruiken. Daarnaast ervoeren de hiv-patiënten ook weinig compassie met de precaire situatie waarin zij verkeren. Reden voor Volle Maan om Mosadex Groep te benaderen met het verzoek om hiv-gespecialiseerde apotheken in het leven te roepen. Mosadex Groep deed een oproep en ik was direct geïnteresseerd. Ik sta graag open voor nieuwe ontwikkelingen en zo is het balletje gaan rollen.”
Ook Sandra is er vanaf de start in 2006 nauw bij betrokken. “Ik moest ineens best lastige gesprekken houden met deze kwetsbare groep patiënten en dat was ik eerder niet gewend. We hebben een hiv-patiënt uit onze apotheek benaderd om met hem de gespreksvoering te oefenen.” Anton lacht bij die herinnering. “Inmiddels hebben we al honderden van deze gesprekken gevoerd”, licht hij toe. “We doen dat bij een nieuwe patiënt als het even kan gezamenlijk. Iedereen is verschillend en reageert anders op de gestelde diagnose. Soms gaat het om schrijnende verhalen. Wij proberen voor deze patiënten iets te betekenen. Daar besteden we ruim tijd aan, en deze groep krijgt daardoor bij ons extra aandacht.”
“Je bouwt zo een vertrouwensband op”, vult Sandra aan. “Deze mensen gebruiken hun leven lang medicatie. Ze moeten zich vertrouwd voelen in onze apotheek en daarom gaan wij uiterst zorgvuldig om met hun privacy. Alle medicatie wordt uit het zicht verpakt en gecontroleerd en we zetten deze nooit zichtbaar op de toonbank. Ook noemen we nooit de naam van de geneesmiddelen, zelfs niet als de patiënt het zelf wel doet. Discretie is onze tweede natuur.”
“Discretie is onze tweede natuur”
De Plusapotheken hebben doorlopend alle hiv-medicatie op voorraad. “Klopt”, knikt Sandra. “Dat weten onze patiënten ook. Kerstavond, oudejaarsavond, net voor het weekend: we staan klaar en leveren.” Het betreft erg dure medicijnen. “Gemiddeld zo’n 1.000 euro per patiënt per maand”, geeft Anton aan. “We leveren standaard voor drie maanden, maar sinds maart jl. wijst zorgverzekeraar CZ-declaraties boven de 3.000 euro af. Voor hiv-patiënten moeten we dus noodgedwongen per maand declareren en dat betekent dat deze CZ-verzekerden maandelijks naar de apotheek moeten komen. Dat is ongelofelijk patiëntonvriendelijk. Hoezo therapietrouw bevorderen? Mensen met hiv moeten daardoor misschien zelfs van vakantie terugkomen om hun medicatie op te halen.”
Geen reclame maken, hoe wordt de service dan bekend? “Je moet je laten zien in het veld”, zegt Sandra gedecideerd. “We gaan naar alle relevante bijeenkomsten, de nascholingen van Plusapotheken en zelfs naar hun starterscursus. We steken veel energie in onze kennisbevordering en zichtbaarheid. We hebben natuurlijk ook contact met de ziekenhuizen, met name met het HMC Westeinde. Zonder deze samenwerking waren wij niet zo groot geworden.”
Sieds Wildenbeest, verpleegkundig specialist hiv bij HMC Westeinde, erkent dit en is zeer te spreken over de samenwerking. “De Hofstad Apotheek zit net als HMC Westeinde in de binnenstad van Den Haag. We hebben goede ervaringen met de Hofstad Apotheek en horen dat ook terug van onze patiënten. Ze bieden zeer goede begeleiding: essentieel voor therapietrouw. Daarnaast is Anton goed op de hoogte van ontwikkelingen ten aanzien van de medicatie, maar ook op het gebied van regelgeving, verzekeringen en dergelijke. Als ik daarover vragen heb, neem ik met hem contact op. Er zijn korte lijntjes.” Al 22 jaar is Sieds werkzaam in de hiv-zorg. “In korte tijd is het veranderd van een levensbedreigende aandoening naar een behandelbare, chronische ziekte. Er is veel ingezet op het ontwikkelen van de medicijnen. Dankzij de medicatie hebben de patiënten nu een normale levensverwachting. Therapietrouw is daarin letterlijk van levensbelang.”
“Normale levensverwachting voor mensen met hiv, dankzij medicatie”
Therapietrouw is dan ook een zeer belangrijk aandachtspunt in de Hofstad Apotheek. “We nemen contact op met de patiënt, maar ook met de behandelaar bij vermoedens van therapieontrouw”, vertelt Anton. Het aantal mensen dat in zijn apotheek de hiv-medicatie haalt, ligt tussen de 350 en 400, het merendeel mannen, maar ook vrouwen. Sandra: “De leeftijd varieert van 10 tot 80-plus.”
“We steken veel energie in deze vorm van zorg”, vat Anton samen. “Dat is ook de kracht van de formule van Plusapotheken. Hiv-zorg is zeker niet vrijblijvend. Tegelijk levert het veel op: je bouwt een band op met de klanten, die jarenlang in je apotheek komen. Het gaat om klantgericht denken, zoals dat past bij een Service Apotheek: laagdrempelig goede service bieden. We hebben er zelf van geleerd en ervaren de waardering van de klant. Eigenlijk is de hiv-farmaceutische zorg voor ons de kers op de taart.” Sandra knikt instemmend: “Inderdaad: de kers op de taart”, herhaalt ze, “anders was mijn werk beslist minder interessant.”
Gepubliceerd op: 10 juli 2017
