Wereld Incontinentie Week 2019

Deze week is het Wereld Continentie Week. Een medisch probleem waar niet makkelijk over gesproken wordt. Juist daarom is extra aandacht en goed advies van een zorgverlener van groot belang. 

We spreken Anna-Marie ten Hoven, continentieverpleegkundige bij ApotheekZorg. 28 lentes jong en al een bak aan zorgervaring. Ze werkt op het hoofdkantoor van Mosadex Groep in ’s-Hertogenbosch. Haar zorghart slaat sneller als ze mensen kan helpen, sóms ten koste van zichzelf. 

Hoe een plasongelukje haar inspireert

Nog geen 17 jaar oud is ze als ze aanklopt op de zware deuren van het klooster in Amersfoort. Haar eerste stage loopt ze als verzorgster van de nonnen die er wonen. “Dan maak je heel wat mee, op zo’n jonge leeftijd. Ik vergeet nooit de eerste zuster die ik moest wassen. We zijn allebei nieuw in het klooster, nog niet gewend aan de situatie en aan elkaar. Ze laat haar urine lopen en kijkt me overstuur en beschaamd aan. Het is mijn taak om met veel respect, kalmte en zonder schaamte deze mensen te helpen. Dat probeer ik nog steeds iedere dag, of ik nu aan bed sta of in een andere zorgrol.”

Nieuwsgierigheid typeert Anna-Marie

Anna-Marie woont samen met haar vriend in Bunschoten-Spakenburg. Twee dorpen? “Vroeger wel, nu is het één maar dat ligt nog altijd gevoelig”, vult ze met een glimlach aan. “Bij het water ligt Spakenburg, een vissersdorp. Daaromheen ligt Bunschoten, daar wonen de handelaren. Ik moet zorgen dat ik voor 07.15 uur het dorp uit ben anders moet ik in de rij aansluiten achter de viskramen die hun vangst op een markt slijten.” Geboren en getogen is ze er niet, Amersfoort is en blijft ‘haar stad’. Die verlaat ze echter als ze voor haar studie intern gaat in Laren. Ze kiest mbo verpleegkunde, maar daar blijft het niet bij!

Wat volgt is een scala aan banen, nevenfuncties en opleidingen om haar honger naar kennis en nieuwe ervaringen te stillen. “Ik ben gewoon nieuwsgierig, verklaart ze zelf. Maar de rode draad door mijn loopbaan is zeker de zorg. Soms aan bed, soms de administratieve kant. Ik vind het allebei interessant.” Om zichzelf breder op te leiden volgt ze in 2014 de opleiding tot doktersassistent. Naast wonden verzorgen en medicatie toedienen kan ze nu ook uitstrijkjes maken of oren uitspuiten.

Een intiem onderwerp

Ook nu zit Anna-Marie weer in de schoolbanken. Ze volgt de opleiding continentiezorg, een specialisatie. “Het is een intiem onderwerp, daarom is het belangrijk een vertrouwensband op te bouwen.  Daarnaast hebben we veel materiaalkennis nodig, om het juiste product te adviseren, op het juiste moment.” Anna-Marie werkt sinds december 2017 bij ApotheekZorg. Als medewerker van het ZorgTeam continentie belt ze de hele dag met patiënten. De apotheker meldt de patiënt aan en dan belt Anna-Marie met deze persoon voor een intake- of evaluatiegesprek, of gewoon voor het beantwoorden van vragen. “Het is een intensieve baan, je wilt in ieder gesprek goed luisteren naar de patiënt én met de juiste energie en toonzetting reageren. Deze personen zijn soms erg ziek, dat zie ik niet door de telefoon maar via dat lijntje kom ik wel bij mensen in de woonkamer terecht. Ik probeer in te schatten waar mensen behoefte aan hebben, de tijd nemen en rustig luisteren of direct zeggen waar het op staat. Het allerbelangrijkste in ons werk: we werken voor mensen, geen patiënten”

Geen stakingen in de zorg

Juist het werken voor mensen maakt het beroep ook pittig. “Iedere verpleegkundige verkiest wel eens het belang van de patiënt boven haar eigen belang. Ik ben eens door mijn rug gegaan en kon eigenlijk echt niet werken. Maar wat moet ik dan? De patiënt in zijn bed laten liggen?” Anna-Marie wijst ons op het feit dat er nauwelijks stakingen plaatsvinden in de zorg, anders dan in het openbaar vervoer of het onderwijs. Juist daarom omarmt ze aandacht voor de verpleging. Stil staan bij alle kanjers in dit mooie vak én de patiënten die ons de zorg toevertrouwen.

Gepubliceerd op: 20 juni 2019