Nieuws | 11 november 2024
Actie tegen verspilling van medische hulpmiddelen
Lees meer
Inhoudsopgave
Het Buurtzorg-imperium bouwde hij samen met Gonnie Kronenberg op. Met 950 wijkteams, 10.000 verpleegkundigen en ziekenverzorgenden, 4.000 medewerkers in zorghulp, 28 landen en 400 miljoen omzet in 2017, staat er een imposante zorgorganisatie mét karakter.
Jos wil geen managers bij Buurtzorg. Hij zet in op zinvolle zorg. Hij gelooft in de kracht van de decentrale organisatie. Dat medewerkers behoefte zouden hebben aan sturing is volgens De Blok ‘volstrekte onzin’. “Mensen hebben behoefte aan een leuke baan en controle op het eigen werk. Vakmanschap moet leidend zijn in het werk. Iedereen heeft ergens voor gekozen. Als je daar goed in bent, wil je het zelf kunnen regelen. Dat doe je in de zorg, met name vanuit de relatie die je met je patiënt hebt. Bij Buurtzorg bepaalt de cliënt zelf nog hoe vaak hij gewassen wordt. En is de verpleegkundige niet uren kwijt met formulieren invullen. Zelforganisatie is aantoonbaar de beste manier. Zo houd je gemotiveerd personeel. Want dat zijn ze als ze écht met hun vak bezig zijn.”
Hij heeft de hoogste scores bij zowel werknemer als cliënt. Als je de medewerkers hun problemen laat oplossen, is de kans dat het goed komt een stuk groter, dan dat je dat van boven naar beneden probeert, is de stellige overtuiging van Jos. Of medewerkers die verantwoordelijkheid wel aankunnen? “Dat klinkt badinerend! Alsof je over mensen kunt oordelen, of ze wel of niet iets aankunnen. Hoe gek is dit: wij zijn gaan bepalen dat sommige medewerkers iets te zeggen krijgen over anderen. De managers. Dat is onderdeel van het probleem. Iedereen kan verantwoordelijkheid nemen in zijn werk. Je moet als werkgever alleen de omstandigheden creëren, zodat zij dat kunnen waarmaken.”
Contracten met zorgverzekeraars en financieel evenwicht zoeken in een exploderende organisatie zijn wel zorgpunten bij Buurtzorg. Zeker in 2016 toen het bedrijf tien miljoen euro verlies boekte. Dat kwam destijds vooral door niet uitgekeerd geld van zorgverzekeraars. Jos bevestigt dat hij inmiddels een kentering ziet in de houding van zorgverzekeraars. “Voor de precieze motieven, moet we het henzelf vragen”, maar hij heeft wel een vermoeden. Alle geleverde zorg heeft hij dit jaar vergoed gekregen, waardoor hij het jaar positief afsluit. “Ik denk dat de voortdurende aandacht voor de inhoud helpt. Het circus van afspraken leidt ertoe dat je het beperkt kunt hebben over de juiste interventies bij patiënten. De zorgverzekeraars moeten inzien dat zorgverleners duurzaam en dieper ingaan op wat iedere patiënt nodig heeft. Dat doen we bij Buurtzorg aan de hand van een aantal thema’s, waaronder e-health en preventie. In plaats van overeenkomsten te sluiten die als hoofddoel hebben risico’s af te dekken voor als het misgaat en vast te leggen wie dan aansprakelijk is, kiezen wij voor een andere manier van contracten opstellen. Een manier waarbij niet de angst regeert, maar de gezamenlijke zorg voor de patiënt. Zogeheten ‘conscious contracts’. Ons doel is sterke relaties te bouwen met contractspartijen, waarbij we op basis van een gedeelde visie, missie en waarden, afspraken maken.”
“Het begint erbij dat je elkaar opzoekt. En afspraken over maakt over ieders rol.”
“Verder spreken we vooral met onze samenwerkingspartners dat de projecten die we gaan doen, met elkaar doen. Op verschillende plekken in de zorg speelt het thema ‘preventie’. In een aantal gemeentes doen wij onderzoek naar aandoeningen, waarbij we gezamenlijk kunnen anticiperen. Hoe zorgen we met elkaar dat effecten van ziektebeelden beperkt worden? Denk aan mobiliteit, leefstijl, alles wat te maken heeft met de gezondheidstoestand van de patiënt. Wat ik zie gebeuren bij apothekers, is een verschuiving naar meer begeleiding bij medicatie. En therapietrouw. Het gaat hen steeds minder om het afleveren van pillen, maar meer om een zo goed mogelijke begeleiding van de patiënt. Dat sluit aan op onze filosofie.”
“Ik denk dat ze enerzijds afstemming moeten hebben op welke onderwerpen ze elkaars kennis en kunde benutten.
In de tijd dat ik wijkverpleegkundige was, had ik veel afstemming over verbandmaterialen. We hadden een soort overeenstemming over wat verstandig is om te doen. Welke soort therapieën. Het begint erbij dat je elkaar opzoekt. En afspraken maakt over ieders rol. Anderzijds de discussie over pijnmedicatie. Hoe zorg je dat je in de driehoek wijkverpleging-huisarts-apotheker vanuit patiëntenbelang het begrip ‘pijn’ samen duidt en beïnvloedt.”
“Vanuit Buurtzorg pleiten we voor informele contacten. En apothekers zijn verschillend. Er zijn plekken waar de samenwerking soepel verloopt. Op sommige plekken is de schaal het probleem, kennen we elkaar minder persoonlijk. Dat heeft zijn weerslag op de samenwerking. Ik ben voor korte lijnen.”
“Bureaucratie ligt altijd op de loer. We krijgen commentaar dat we steeds meer dingen moeten doen en het levert ons geen extra inzicht op, maar wel dubbele registraties. Wij werken binnen Buurtzorg niet meer met papier. Alles digitaal. We gaan uit van wat voor patiënten zinvol en nodig is. NCare is een voorbeeld om het werk simpeler te maken en de medicatieveiligheid voor de patiënt beter te borgen. Dat past ons goed.
Buurtzorg is ook bezig met farmacie. Met behulp van moderne technologie begeleiden we patiënten bij het gebruik van medicatie. Daarnaast meten we via e-health de bloedstollingswaarde van patiënten thuis. Maar we zijn ook bezig met het op afstand monitoren van patiënten met een cardiovasculaire aandoeningen of diabetes. Mensen hebben al een tablet en die techniek kunnen we inzetten om mensen te helpen. Behandeling en interventies thuis willen we zo optimaal mogelijk maken. Dat is de gedachte. En er kan nog veel meer naar huis verschuiven. Communicatie rond de patiënt moeten we samen zo makkelijk mogelijk maken. Want er is al zoveel miscommunicatie in de zorg. Met risico op verkeerde medicijnen. Specialisten, huisartsen, apothekers en verpleegkundigen lopen nog te vaak achter elkaar aan. Als we die afstemming goed geregeld hebben, dan kunnen we veel meer dingen op een eenvoudige manier oplossen.”
“Onze tip voor apothekers: kom bij ons kennis ophalen. Laten we de lokale afstemming zoeken met elkaar. Wij hebben strategische lijnen lopen, regionaal en landelijk, afhankelijk van het doel. Wij staan open voor alle zaken die zorgverlening aan patiënten verbetert. Apotheker: zoek uw wijkverpleegkundige op. Gegarandeerd wordt u met open armen ontvangen!”
Gepubliceerd op: 01 september 2018
